مسؤول مرکز تولید و نشر دیجیتال انقلاب اسلامی گفت: ای کاش برگردان واژه Game به فارسی نمی‌شد «بازی»! می‌شد کلمه‌ای مثل «برجام» یا «چاه نفت» یا … . چرا که وقتی برگردان کلمه Game می‌شود بازی، مسوولان ما آن را جدی نمی‌گیرند.
به گزارش روابط عمومی منادیان، شاهد بروز استعدادهایی در حوزه تولید بازی‌های داستان محور هستیم
– بازار تولید و مصرف بازی‌های ویدئویی، استعدادهای داخلی، حوزه مدیریتی و سیاست‌گذار در این حوزه و کلا از جمیع جهات حال صنعت بازی‌های ویدئویی در ایران مساعد نیست و این در حالی است که نسبت به چند سال گذشته این وضعیت بهبود یافته.
– اینک ما آرام آرام شاهد بروز استعدادهایی در حوزه تولید بازی‌های داستان محور هستیم که در دوره‌ای با اجرای سیاست‌های غلط رو به افول رفته‌بود.
مهاجرت استعدادها؛ بزرگترین چالش و نقطه ضعف صنعت بازی‌سازی ایران
– دولت باید در حوزه صادرات محصول از کسانی که خودشان با پشتکار خودشان در این حوزه رشد کرده‌اند حمایت کند و از ظرفیت آنها برای آموزش استعدادهای جوان استفاده کند. ضمن این‌که دولت باید در حوزه شناسایی و ساماندهی ظرفیت‌ها، ارتقای سطح آموزشی و… هم تقویت شود که این جریان در کشور ما ادامه‌دار اتفاق بیفتد.
– مهاجرت استعدادهای کشورمان به خارج بزرگترین چالش و نقطه ضعف صنعت بازی‌سازی ایران است. بی‌تعارف بگویم با ادامه این روند در آینده با کمبود یا فقدان نیروی انسانی کارآمد در این حوزه مواجه می‌شویم.
باید سمت پیداکردن یک ژانر تخصصی ایرانی برای خودمان برویم
– الگوگرفتن از آدم‌ها و نهادهای موفق به خودی خود اتفاق مبارکی است، اما ما صرفا نباید کپی‌برداری نعل به نعل از شرکت‌های بازی‌ساز موفق در دنیا داشته باشیم. یعنی باید برویم به این سمت که یک ژانر تخصصی ایرانی هم برای خودمان پیدا کنیم.
– به عنوان مثال در ژاپن، انیمه ژاپنی معروف است یا در خیلی از بسترهای بین‌المللی دیده‌ام که به انیمیشن «شکرستان» می‌گویند انیمیشن ایرانی. یعنی این انیمیشن یک سبک و سیاق ایرانی برای خودش پیدا کرده، اما این اتفاق در حوزه بازی نیفتاده و نیاز به یک نگاه و برنامه‌ریزی کلان است که چطور به این مهم برسیم.
کاش ترجمه Game «بازی» نبود تا جدی گرفته می‌شد!
– اصل توقع من فراتر از مدیر بنیاد بازی‌های رایانه‌ای یا حتی وزیر فرهنگ و ارشاد است. ای کاش برگردان واژه Game به فارسی نمی‌شد «بازی»! می‌شد کلمه‌ای مثل «برجام» یا «چاه نفت» یا … .
– وقتی برگردان کلمه Game می‌شود بازی، مسوولان ما اعم از کمیسیون فرهنگی مجلس، وزارت فرهنگ و ارشاد و… آن را جدی نمی‌گیرند و فکر می‌کنند مقوله‌ای کم ارزش و بی‌اهمیت است. این در حالی است که خیلی از کشورها از محل صنایع سرگرمی‌شان درآمدزایی‌های کلان می‌کنند.
سهم بازار داخلی کشورمان از صنعت بازی کمتر از ۱۰ درصد است!
– ما در کشورمان بازار مصرف بسیار بزرگی داریم؛ به گواه آمار رسمی بنیاد بازی‌های رایانه‌ای تا پایان سال ۹۸، ۳۲ میلیون نفر در ایران بازی می‌کنند و گردش مالی این صنعت چندهزار میلیارد تومان در سال است!
– از آن سو می‌بینیم که بی‌شمار استعداد تولید بازی هم داریم و سهم بازار داخلی کشورمان از این صنعت کمتر از ۱۰ درصد است! اگر همین‌ها را بتوانیم به یکدیگر وصل کنیم بخشی از مشکل اقتصاد کشور حل می‌شود.
می‌توانیم در صنعت بازی فاصله خود را با صف اول دنیا کم کنیم
– در بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای باید به این سمت برویم که بنیادی قوی در عرصه‌های مختلف (زیرساخت‌ها، آموزش، استعدادیابی، حمایت از تولیدات فاخر و…) داشته باشیم.
– به نظرم فضا رو به بهبود است و با احیای صنعت بازی و جوش و خروشی که بین بازی‌سازان اتفاق افتاده می‌توانیم تولیداتی داشته باشیم که بتواند فاصله ما را با صف اول دنیا کم کند. آینده بدی نداریم اگر بتوانیم خاصه در مبحث حفظ نیروهای انسانی اقدامات شایسته‌ای انجام دهیم.
